Σκανδαλίδης Ιωάννης

Σκυλίτζης Ομηρίδης Πέτρος
24th June 2018
Σισίνης Ιωάννης
30th June 2018
Προσωπογραφία Ιωάννη Σκανδαλίδη

Σκανδαλίδης Ιωάννης

Γέννηση: Θεσσαλονίκη 1776Θάνατος: Ναύπλιο 1825
Ο Ιωάννης Σκανδαλίδης, λόγιος από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1776 και ακολούθησε σπουδές στη Δυτική Ευρώπη. Στη Φιλική Εταιρεία μυήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1819 στην Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια συμμετείχε στην Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και στις 9 Απριλίου 1821 ανέλαβε διοικητικά καθήκοντα στο Γενικό Βουλευτήριο που ίδρυσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Τυργοβίστι. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης στις Ηγεμονίες μετέβη στην επαναστατημένη χώρα και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους έλαβε μέρος στη Συνέλευση των Σαλώνων, η οποία τον εξέλεξε μέλος του Αρείου Πάγου. Επίσης, στην ίδια συνέλευση αποφασίστηκε να αποσταλεί ως πληρεξούσιος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος στην Α΄ Εθνοσυνέλευση (Δεκέμβριος 1821), η οποία τον διόρισε στην επιτροπή για τον έλεγχο των εγγράφων των πληρεξουσίων. Από τον Ιανουάριο του 1822 διετέλεσε βουλευτής της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος στο Α΄ Βουλευτικό και εξελέγη πρώτος γραμματέας του. Μετά τη διακοπή των συνεδριάσεων του Σώματος, τον Ιούνιο του 1822, συμμετείχε στις εργασίες της Βουλευτικής Επιτροπής, ασκώντας τα καθήκοντα του γραμματέα, και συγκαταλέγεται στους παραστάτες που υπέγραψαν στις 9 Νοεμβρίου 1822 τη Δεύτερη Πράξη της, με την οποία θεσπίστηκε ο πρώτος εκλογικός νόμος. Συμμετείχε ακόμη στη Β΄ Εθνοσυνέλευση (1823), ενώ στη συνέχεια εξελέγη εκ νέου ομόφωνα πρώτος γραμματέας του Βουλευτικού, θέση την οποία διατήρησε και για τις δύο επόμενες περιόδους της Διοίκησης μέχρι τον θάνατό του. Ο Σκανδαλίδης απεβίωσε ύστερα από ασθένεια στις 28 Οκτωβρίου 1825 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.

[...] Η κηδεία του μακαρίτου έγινε λαμπροτάτη. Όλοι οι βουλευταί, συναχθέντες εις την οικίαν του εκλαμπροτάτου Προέδρου του Βουλευτικού υπήγαν εις την οικίαν του αποθανόντος, και εσυνόδευσαν το λείψανον εις την εκκλησίαν, και εκείθεν εις τον τάφον. Ένας λόχος του τακτικού στρατεύματος επροηγείτο του λειψάνου, και προ αυτού η εναρμόνιος στρατιωτική μουσική ψάλλουσα θλιβερώς. Επειδή δεν ήτον σχεδόν άνθρωπος εις το Ναύπλιον μη γνωρίζων τον μακαρίτην, συνέδραμε μέγα πλήθος εις την κηδείαν του. Ο της Άνδρου παραστάτης, Κύριος Θεόφιλος Καΐρης, εκφώνησε τον επιτάφιον λόγον. Ο ρήτωρ εδιηγήθη τα εις πάντας γνωστά καλά προτερήματα και τας αρετάς του μακαρίτου, ώστε εκίνησεν όλων των ακροατών τας καρδίας, διότι έπασχε και η εδική του ψυχή.

Νεκρολογία στον Τύπο

ΓΕΕ, 1825 φ. 8 

Πηγές:
ΑΕΠ τ. 1, 1, 55, 60
ΑΕΠ τ. 2, 1
ΑΕΠ τ. 3, 19-20, 34, 46, 101
ΑΕΠ τ. 6, 274, 278
ΑΕΠ τ. 7, 368-370, 474, 533
ΑΕΠ τ. 8, 469
ΑΕΠ τ. 9, 59
ΑΕΠ τ. 12, 266-267
Γαζής, 1971, 73
ΓΑΚ, Μικροί Κλάδοι Αγώνος και Καποδιστρίου, φάκ. 1, έγγρ. 129
ΓΕΕ, 1825 φ. 8
Μάμουκας τ. 1, 79, 84-87
Μέξας, 1937, 66
Φιλήμων, 1859 τ. 2, 358-359
Βιβλιογραφία:
ΛΕΕ τ. 3, 461
Λουκάτος, 1994, 344-345
Χιονίδης, 1972, 62
  • Θεσσαλονίκη 1776

σχετικά

Σισίνης Γεώργιος

περισσότερα

Σισίνης Ιωάννης

περισσότερα

Σκυλίτζης Ομηρίδης Πέτρος

περισσότερα