Ο Διονύσιος Παπαγιαννόπουλος, με καταγωγή από την επαρχία Γαστούνης, συμμετείχε στην Επανάσταση ως μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας από τον Ιανουάριο του 1822 έως την οριστική κατάργησή της τον Μάρτιο του 1823. Η Γερουσία τον διόρισε «λογοθέτη των πολεμοφοδίων», αρμόδιο για ζητήματα επιμελητείας. Στη συνέχεια έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος Γαστούνης στη Β΄ Εθνοσυνέλευση (1823) και εξελέγη παραστάτης της ίδιας επαρχίας στο Β΄ Βουλευτικό (1823). Αν και συμμετείχε στις πρώτες συνεδριάσεις του Σώματος, στη συνέχεια απουσιάσε για μεγάλο χρονικό διάστημα έως τον Αύγουστο του 1824, οπότε επανεξελέγη παραστάτης Γαστούνης στο Γ΄ Βουλευτικό και επέστρεψε στην έδρα της Διοίκησης. Στις 30.12.1825 καταδικάστηκε από το Βουλευτικό μαζί με τον, επίσης παραστάτη Γαστούνης, Ιωάννη Σισίνη για κατάχρηση των προσόδων της επαρχίας τους και φυλακίστηκαν. Μετά την αποφυλάκισή του συμμετείχε εκ νέου στις εργασίες του Σώματος και διορίστηκε μέλος της επί των φροντιστικών λογαριασμών επιτροπής (Φεβρουάριος 1826). Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια διετέλεσε επαρχιακός δημογέροντας Γαστούνης (1830).
Υπηρέτησε πολιτικώς, ευρεθείς εις την εισβολή του Δράμαλη εις την Πελοπόννησον, και μέλος ων της Πελοποννησιακής Γερουσίας, πολύ συνετέλεσεν εις την καταστροφήν του.
Περιγραφή του Διονύσιου Παπαγιαννόπουλου από τον Φωτάκο Φωτάκος, 1888, 48.
