Ασθενήσας βαρέως και μη ημπορώντας να λάβω την υγείαν μου εις Ναύπλιον, τα ίδια μέλη του Βουλευτικού με εβίασαν να αναχωρήσω διά να αλάξω τον αέρα, όθεν και δι’ αδείας του σεβαστού Βουλευτικού Σώματος, ανεχώρησα και ήλθα ενταύθα εις την πατρίδα μου, όπου ήλπιζα να αναλάβω βέβαια την υγείαν μου. Αλλ’ ανελπίστως εύρον μίαν ορκοτήν φατρίαν, συστημένην από τον παλαιόν έπαρχον κύριον Μηχάλογλου, από δύο παιδάρια δημογέροντας Ανδρέα Σοφιανόν και Αντώνιον Ρεβελάκην και από τον πρώην Γ<ενικόν> Γραμματέαν Δημήτριον Δελίνην. Αυτοί όλοι ενωμένοι με τους αχρειεστέρους της πόλεως τους έχωντας την δύναμιν των αρμάτων, ετυράννουν αναισχύντως και ανιλεώς τους δυστυχείς πατριώτας μου έναν ολόκληρον χρόνον, χωρίς να ημπορή τινάς εξ αυτών μήτε το δίκαιόν του να ειπή, μήτε προς εμένα να αναφερθή, ούτε προς την σ. Διοίκησιν. [...]
Απόσπασμα αναφοράς του Ιωάννη Πάγκαλου προς το Υπουργείο Εσωτερικών, 23 Δεκεμβρίου 1824
ΑΕΠ τ. 18, 62