Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι ότι ο κ. Ζαχαρίας Πρακτικίδης, εγκαταλείψας κατά την αρχήν της υπέρ πίστεως και πατρίδος επαναστάσεώς μας, εντός του Ηρακλείου Κρήτης, όπου μετήρχετο τον Ελληνοδιδάσκαλον, την οικογένειάν του και περιουσίαν λαμπράν, εν η και πλουσία βιβλιοθήκη υπήρχε, έδραμεν εις την φωνήν της πατρίδος και προσέφερεν εαυτόν πιστόν αυτής υπηρέτην. Εις κατά τον αγώνα του έθνους και μετά την ανεξαρτησίαν αυτού υπήρξε μέλος της Κεντρικής Διοικήσεως των Κρητών και του Δικαστηρίου των πολεμικών, πληρεξούσιος εις τας εν Άστρει, εν Τροιζήνι και εν Άργει Εθνοσυνελεύσεις, Παραστάτης της Κρήτης εις το Βουλευτικόν Σώμα και μέλος διαφόρων αυτού επιτροπών, γραμματεύς των κατά τας Βορείους Σποράδας και Κεντρικάς Κυκλάδας Πρωτοκλήτων, γραμματεύς της Αστυνομίας, του υγειονομολιμεναρχείου και του επάρχου Νάξου, γραμματεύς του Πρωτοδικείου Σύρου και ως τοιούτος διαφόρων δήμων κατά την Νάξον και Πάρον και ότι κατά τον παρελθόντα Απρίλιον απεβίωσεν εν μεγίστη πενία εγκαταλείψας χήραν σύζυγον και ορφανά πέντε ανήλικα τέκνα, τον Μανουήλ δηλονότι εις 20, τον Δημήτριον εις 18, τον Ραδάμανθυν εις 14, τον Μίνωα εις 12, τον Θεόδωρον εις 9 ετών πλησίον.
Εις ένδειξιν των προς την πατρίδα πιστών εκδουλεύσεων του ρηθέντος Ζαχαρία Πρακτικίδου δίδομεν το παρόν μας προς την χήραν Αικατερίνην σύζυγον αυτού και προς τους υιούς του, διά να τους χρησιμεύση όπου ανήκει.
Εν Αθήναις, την 20 Νοεμβρίου 1845
Ν. Ρενιέρης
Εμμ. Αντωνιάδης
Μ. Βερνάρδος
Σ. Αντωνιάδης
Πιστοποιητικό συμμετοχής στον Αγώνα
ΕΒΕ, Αρχείο Αγωνιστών κ. 234, φάκ. 46