Προς το Σεβαστόν Βουλευτικόν Σώμα
[...] Υπερτάτη Βουλή, το χρέος μου προς την πατρίδα και επάγγελμά μου το ηξεύρω κάλλιστα και ότι προτιμητέαι αι του έθνους υποθέσεις υπέρ της ιδιαιτέρας ωφελείας το γνωρίζω σαφέστατα. Γνωστόν όμως έστω τω Σεβαστώ Βουλευτικώ ότι εις την εξάμηνον διατριβήν μου εις Πελοπόννησον κατηνάλωσα ίδιά μου χρήματα περίπου των δύο χιλιάδων, χωρίς των διαρπαγέντων μοι παρά τινων ναύτων, λαβών παρά της επαρχίας ή παρά τινός άλλου ουδέ οβολόν˙ και ταύτα δαπανήσας ουδέν εχρησίμευσα δια την πατρίδα μου, υπερασπιζομένων των φαυλοβίων και την κοινήν ευταξίαν διαστρεφόντων ταραξίων διά παντός. Αλλά ταύτα ο δούλος σας αποσιωπώ, πληροφορημένος πόθεν πηγάζουν αι τοιαύται αταξίαι. Νυν όμως απορών χρημάτων, γιγνώσκων και την αμηχανίαν του Εθνικού Ταμείου, αδύνατον να κινήσω, εάν δεν γένη πρόνοια να μου δωθούν παρά της επαρχίας τα αναγκαία έξοδά μου και τούτο δι’ επιταγής της Υπερτάτης Βουλής και τότε ουδεμίαν ώραν βραδύνω. Μένω δε με όλον το προσήκον βαθύτατον σέβας.
Τη 15 Σεπτεμβρίου 1823, εν Νάξω
Ο δούλος σας
Νικόλαος Κόκκος, Π
Αναφορά του Νικολάου Κόκκου
ΑΕΠ τ. 9, 269