Ζωγράφος Κωνσταντίνος

Ζωρογιανόπουλος Αναγνώστης
25th August 2019
Ζαχαρίτσας Χατζή-Παναγής
1st September 2019
Απεικόνιση λόγιου

Ζωγράφος Κωνσταντίνος

Γέννηση: Σόλος 1796Θάνατος: Μπελβύ 1856
Ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος, πολιτικός και διπλωμάτης, γεννήθηκε στον Σόλο Αχαΐας το 1796. Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στο σχολείο του Σοπωτού Αχαΐας και στη συνέχεια ακολούθησε σπουδές ιατρικής στην Πίζα, όπου ήρθε σε επαφή με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Στην επαναστατημένη χώρα επέστρεψε το 1822 και αναμείχθηκε με την πολιτική. Τον Σεπτέμβριο του 1824 εξελέγη παραστάτης Καλαβρύτων στο Γ΄ Βουλευτικό και διορίστηκε σε πλήθος επιτροπών, οι οποίες κυρίως ασχολούνταν με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Στη συνέχεια, τον Απρίλιο του 1826, συμμετείχε ως πληρεξούσιος Καλαβρύτων στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, από την οποία διορίστηκε στην επιτροπή για την αναθεώρηση του συντάγματος. Μετά τη λήξη των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης, διορίστηκε γενικός γραμματέας της Διοικητικής Επιτροπής (1826), θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 3 Αυγούστου του ίδιου έτους. Ένα χρόνο αργότερα, τον Μάρτιο του 1827, συμμετείχε ως πληρεξούσιος Καλαβρύτων στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, ενώ προηγουμένως είχε λάβει μέρος στη Συνέλευση της Αίγινας. Ο Ζωγράφος διορίστηκε από την Εθνοσυνέλευση στην επιτροπή για την αναθεώρηση του συντάγματος (30.3.1827), αλλά λίγες ημέρες αργότερα παραιτήθηκε (6.4.1827). Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε μέλος στο Πανελλήνιο (1828) και από τον Μάρτιο του ίδιου έτους στο Γενικό Φροντιστήριο, αρμόδιος για ζητήματα τροφοδοσίας του στρατού και του ναυτικού. Τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε ως πληρεξούσιος Καλαβρύτων στη Δ΄ κατ’ επανάληψιν Εθνοσυνέλευση (1831). Στις 14 Απριλίου 1832 ανέλαβε καθήκοντα Γραμματέως (υπουργού) Στρατιωτικών, ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους έλαβε μέρος στη Δ΄ κατά συνέχειαν Εθνοσυνέλευση. Μετά την άφιξη του Όθωνα διορίστηκε νομάρχης Αρκαδίας (1833) και ένα χρόνο αργότερα απεστάλη πρώτος πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη. Τον Δεκέμβριο του 1837 διορίστηκε από τον Όθωνα υπουργός Εξωτερικών (8.12.1837), θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Μάιο του 1840. Μετά το συνταγματικό κίνημα του 1843 συμμετείχε ως πληρεξούσιος Καλαβρύτων στην Α΄ Εθνική Συνέλευση, από την οποία διορίστηκε στην επιτροπή για τη σύνταξη του συντάγματος. Στη διπλωματική υπηρεσία επανήλθε το 1848 και απεστάλη πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αγία Πετρούπολη. Απεβίωσε το 1856 από ασθένεια στο Μπελβύ της Γαλλίας.

Προσετέθη δε εις τους δύο πρωτουργούς της μεταβολής και τρίτος σύμβουλος και συνεργός, κατώτερος μεν το αξίωμα, βαθύς δε τον νουν, οξύς το βλέμμα, κάτοχος παιδείας και ρέκτης οίος εφάνη εν Ύδρα, επαναστάτης, εκ των αποβλεπόντων εις μόνην την έκβασιν, αδιαφορούντων δε περί των τρόπων, ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος. Μαυρονικόλας κατ’ αρχάς επονομαζόμενος, μετονομασθείς δε επί το ευφημότερον Ζωγράφος, εκ του επαγγέλματος του πατρός αυτού, μετερχομένου την εικονογραφικήν, εστάλη διά την φιλομάθειαν και την ευφυΐαν υπό της κοινότητος Καλαβρύτων εις Πίσσας της Τυρρηνίας ίνα σπουδάση την ιατρικήν. Επανελθών δε το 1822 εξελέχθη δις και τρις αντιπρόσωπος της επαρχίας εις ην ανήκε. Το δε 1826 διωρίσθη γραμματεύς της Διοικητικής Επιτροπής, αφ’ ης όμως απεχωρίσθη, αγνοώ διά τι, μετά μικρόν· κατελέχθη το 1828 υπό του Κυβερνήτου μεταξύ των μελών του Πανελληνίου, εγένετο γραμματεύς επί των στρατιωτικών επί της προ του βασιλέως κυβερνήσεως· εστάλη υπό της αντιβασιλείας πρώτον μεν νομάρχης εις Αρκαδίαν, είτα δε πρεσβευτής εις Κωνσταντινούπολιν· ωνομάσθη γραμματεύς επί των εξωτερικών το 1838· διεπραγματεύθη την μετά της Τουρκίας συνθήκην, ης ένεκα, συκοφαντηθείς, τοσούτω κατεκρίθη υπό της αφαρπασθείσης κοινής γνώμης, ώστ’ έμεινε μακράν των δημοσίων, μηδέ των Σεπτεμβριανών τολμησάντων να προσλάβωσιν εις την κυβέρνησιν, και επί τέλους εστάλη το 1848 πρεσβευτής εις Πετρούπολιν και, ασθενήσας, μετέβη εις Γαλλίαν όπου και απέθανεν.

Περιγραφή Κωνσταντίνου Ζωγράφου από τον Νικόλαο Δραγούμη

Δραγούμης, 1874, 268

Πηγές:
ΑΕΠ τ. 2, 409
ΑΕΠ τ. 3, 155, 158, 160-161, 196, 262, 423, 436, 449
ΑΕΠ τ. 4, 9, 11, 25, 329
ΑΕΠ τ. 5, 316, 343, 357, 361
ΑΕΠ τ. 7, 128, 185, 191, 230, 274, 291, 305, 311, 347, 433, 443
ΑΕΠ τ. 8, 256, 282, 351, 364, 366, 406
ΑΕΠ τ. 20, 62, 65
Δημητριάδου, 2013 τ. 2, 39
ΠΕΣ, 2, 53
ΦΕΚ, 1833 φ. 16
Βιβλιογραφία:
Δημακόπουλος, 1966α, 231
Δημακόπουλος, 1966β, 152
Λούκος, 1988, 33, 56, 80
Μακρυδημήτρης, 2000, 46
Οικονομοπούλου, 1972, 81-104
Παπανδρέου, 1906, 303
Τζώρτζης, 2014 τ. 2, 464