Αντικυβερνητική Επιτροπή

Σφραγίδα Αντικυβερνητικής Επιτροπής, Σφραγίδες Ελευθερίας, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος

2 Απριλίου 1827 - 17 Ιανουαρίου 1828

Όρκος

Ορκίζομαι εις το όνομα της Τρισυποστάτου Θεότητος και εις την γλυκυτάτην Πατρίδα, πρώτον μεν, ή να ελευθερωθή το Ελληνικόν Έθνος ή με τα όπλα εις τας χείρας να αποθάνω χριστιανός και ελεύθερος· έπειτα δε, να υποτάσσωμαι μ’ όλην την πίστιν εις τον παρόντα Νόμον της Πατρίδος, ό,τι λογής αι τρεις Εθνικαί Συνελεύσεις του 1822, 1823 και 1827 παρέδωκαν εις το Ελληνικόν Έθνος.

Η Αντικυβερνητική Επιτροπή αποτέλεσε τριμελές ανώτατο διοικητικό όργανο, το οποίο συστάθηκε στις 2 Απριλίου 1827 από την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας με σκοπό να αναλάβει τη διακυβέρνηση της επαναστατημένης χώρας μέχρι την άφιξη του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Μέλη της επιτροπής εξελέγησαν οι Γεώργιος Μαυρομιχάλης, Ιωάννης Μηλαΐτης και Ιωάννης Νάκος. Ο τρόπος με τον οποίο

θα ασκούσε η Αντικυβερνητική Επιτροπή την εκτελεστική εξουσία καθορίστηκε με το οργανωτικό Ψήφισμα της 1ης Μαΐου 1827, βάσει του οποίου αποτελούσε συλλογικό όργανο χωρίς κανένα από τα μέλη της να αναγνωρίζεται ως πρόεδρος. Οι αποφάσεις της λαμβάνονταν κατά πλειοψηφία και τα μέλη της υποχρεούνταν να υπογράφουν από κοινού τα έγγραφα. Η αναπλήρωση των μελών της, για λόγους ανωτέρας βίας, γινόταν μόνο με απόφαση της Βουλής.

Η Αντικυβερνητική Επιτροπή

Διακηρύττει προς το Πανελλήνιον
Έφθασε κατά την κοινήν επιθυμίαν και έφεσιν ο Εξοχώτατος Κυβερνήτης της Ελλάδος εις την προσωρινήν καθέδραν της Κυβερνήσεως και ημείς κατά το υπ’ αριθμ. Θ΄ ψήφισμα της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως αποθέτοντες σήμερον το βαρύ και δυσβάστακτον δι’ ημάς φορτίον, την διεύθυνσιν των πραγμάτων, κρίνομεν χρέος μας απαραίτητον να προσφέρωμεν χάριτας ευγνωμοσύνης εις το Έθνος, το οποίον μας έκρινεν άξιους της εμπιστοσύνης του. Νομίζομεν ότι εκπληρώσαμεν τα χρέη μας, όσον αι δυνάμεις μας, τα πράγματα, και αι περιστάσεις μας το εσυγχώρησαν. Αν δεν κατωρθώθησαν όσα έπρεπε να κατορθωθώσιν, ας μην αποδοθή τούτο εις προθυμίας έλλειψιν, αλλ’ εις την αδυναμίαν μας, και εις αυτήν των πραγμάτων την δεινήν θέσιν. Χαίρομεν ότι παραδίδομεν τας ηνίας της Κυβερνήσεως εις χείρας ανδρός, Σεβαστού διά την αρετήν και τα προτερήματά του, εμπείρου εις τα πράγματα, και εν ενί λόγω τοιούτου, οποίος μόνον εμπορεί να φέρη το Έθνος εις την απόλαυσιν των αγαθών της διά τοσούτων αιμάτων αποκτηθείσης ελευθερίας του. Έλληνες! Δεν είναι περιττόν να σας υπενθυμίσωμεν, ότι, αν άλλοτε ήτον αναγκαία η προς την Κυβέρνησιν και τους νόμους ευπείθεια, ήδη αποκαθίσταται αναγκαιοτέρα. Οφείλομεν να διπλασιάσωμεν και την προθυμίαν, και τον ζήλον μας, ώστε οδηγούμενοι από τοιούτον συνετόν και έμπειρον άνδρα να δυνηθώμεν τέλος πάντων να απολαύσωμεν τους καρπούς των επταετών αγώνων μας.
Διακήρυξη Αντικυβερνητικής Επιτροπής, 12 Ιανουαρίου 1828

ΓΕΕ, 1828 φ. 6

Πηγές

ΑΕΠ τ. 3, 437-438, 585, 591, 604-605

ΓΕΕ, 1828 φ. 6

Βιβλιογραφία

Δημακόπουλος, 1970, 63-72

Δημακοπούλου, 1981, 567