Η Γερουσία, η οποία συστάθηκε στις 22 Ιουλίου 1829 από την Δ΄ Εθνοσυνέλευση για να αντικαταστήσει το Πανελλήνιο, αποτελούσε γνωμοδοτικό όργανο και απαρτιζόταν από είκοσι επτά μέλη. Η πρώτη σύνθεση του σώματος προέκυψε από τον διορισμό είκοσι ενός μελών από τον Κυβερνήτη, τα οποία προέρχονταν από έναν τριπλάσιο σε αριθμό κατάλογο υποψηφίων που είχε προτείνει η Εθνοσυνέλευση, και με τον αριστίνδην διορισμό των υπόλοιπων έξι μελών. Η οργάνωση της λειτουργίας του σώματος ρυθμίστηκε καταρχάς με το κυβερνητικό διάταγμα της 8ης Σεπτεμβρίου

1829 και στη συνέχεια συμπληρώθηκε με το διάταγμα της 18ης Οκτωβρίου υπό τον τίτλο «Τάξις καθ’ ην συνεδριάζουν οι Γερουσιασταί», το οποίο αποτέλεσε τον κανονισμό των εργασιών της. Το Σώμα είχε διαιρεθεί σε δύο τμήματα, από τα οποία το Α΄ Τμήμα ήταν αρμόδιο για την αναθεώρηση των συνταγματικών πράξεων και τη σύνταξη σχεδίου κώδικα νόμων, καθώς επίσης για τη γνωμοδότηση επί των κυβερνητικών προτάσεων για την οργάνωση της εσωτερικής διοίκησης. Το Β΄ Τμήμα ήταν αρμόδιο για την εκτέλεση πράξεων που σχετίζονταν με τα δημόσια οικονομικά και τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Η Γερουσία άρχισε τις εργασίες της στις 28 Οκτωβρίου 1829 και λειτούργησε ομαλά έως και την αποχώρηση του Αυγουστίνου Καποδίστρια από την Ελλάδα. Έκτοτε η Γερουσία ενεπλάκη στις οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις που ακολούθησαν. Τελευταία πράξη της ήταν ο διορισμός τριμελούς Διοικητικής Επιτροπής τον Σεπτέμβριο του 1832. Μετά την άφιξη του Όθωνα στη χώρα έπαυσαν πλήρως οι εργασίες της και αγνοήθηκε από την Αντιβασιλεία.