Ο Βουλευτής Γ. Καλαράς εκ του Αϊνορίου της Κορίνθου, αποσταλείς παρά της Σ[εβαστής] Διοικήσεως μετά του υπουργού της θρησκείας κυρ Ιωσήφ Ανδρούσης, ίνα ομιλήσωσι με τους κυρ Ανδρέαν Ζαήμην και λοιπούς, εκ της ταλαιπωρίας του δρόμου και ελλείψεως των αναγκαίων ενδυμάτων δι’ αχρηματίαν, και μάλλον μη εισακουσθείς εις τας ωφελίμους τη Πατρίδι συμβουλάς του, αισθανθείς καιρίως τα αποτελέσματα του επαπειλουμένου εμφυλίου πολέμου, και επιστρέψας εις Τρίκκαλα, ότε και τα της Διοικήσεως Στρατεύματα οδηγούμενα παρά του εξοχοτάτου Στρατηγού Ι. Γκούρα ευρίσκοντο, ασθενήσας εκ πλευροπνευμονίας εβδομαίος τη εικοστή τρίτη Δεκεμ. κατήλθεν εις την Μητέρα του Γην εξ ης επλάσθη τω 43 έτει της ηλικίας του· ανήρ αγαθός, φιλόπατρις, φιλοδίκαιος, ακτήμων, ένθερμος υπερασπιστής των Νόμων και Ιατροφιλόσοφος. Υστερήθη η Πατρίς και κατ’ εξοχήν η Κόρινθος τοιούτον Πατριώτην άριστον, δι’ ο θρηνεί και θρηνήσει αισθομένη την στέρησίν του. Είθε η Σ[εβαστή] Διοίκησις διά τας πιστάς αυτού εκδουλεύσεις προς την Πατρίδα, ας απ’ αρχής του Ιερού μας τούτου Αγώνος έδειξεν, αποδώσοι πόρον των προς το ζην αναγκαίων τη χήρα συζύγω του, και τοις ορφανοίς αυτού τέκνοις, Αρμοδίω, Αριστογείτωνι, και Θρασυβούλω. Τα οποία ύπαιθρα και στερούμενα και αυτού του επιουσίου Άρτου, ευρίσκονται εις Τρίκκαλα βοηθούμενα προσωρινώς εκ των συγγενών αυτού και φίλων.
Δημοσίευμα για τον θάνατο του Γ. Καλαρά
Εφημερίς των Αθηνών, 1825 φ. 34