Εκτελεστικό

15 Ιανουαρίου 1822 - 17 Απριλίου 1826

Όρκος

Ορκίζομαι εις το Άγιον όνομα της Τρισυποστάτου Θεότητος και εις την γλυκυτάτην Πατρίδα, πρώτον μεν, ή να ελευθερωθή το Ελληνικόν Έθνος ή με τα όπλα εις τας χείρας να αποθάνω χριστιανός και ελεύθερος· έπειτα δε, να υποτάσσωμαι μ’ όλην την πίστιν εις τον παρόντα Νόμον της Πατρίδος, ό,τι λογής αι δύο Εθνικαί Νομοδοτικαί Συνελεύσεις του ᾳωκβ΄ και ᾳωκγ΄ παρέδωκαν εις το Ελληνικόν Έθνος.
  • Το Εκτελεστικόν Σώμα Διακηρύττει

    Κάτοικοι της Ελλάδος!

    Η Εθνική Συνέλευσις ενεπιστεύθην εις ημάς την εκτελεστικήν δύναμιν· το βάρος ήτον ανώτερον της δυνάμεώς μας· έπρεπεν όμως να υπακούσωμεν εις τας προσταγάς της πατρίδος και να αγωνισθώμεν υπέρ αυτής, εφ' όσον δυνάμεθα. Χρέος και φροντίς ημών πρώτη είναι η ακριβής εκτέλεσις των νόμων, οι οποίοι εγγυώνται την τιμήν, ζωήν και ιδιοκτησίαν όλων των κατοίκων της ελληνικής επικρατείας. Υποτασσόμενοι εις τους αυτούς νόμους, θέλετε δείξει και σεις εαυτούς αξίους της εθνικής ανεξαρτησίας σας, διά την απόλαυσιν της οποίας ελάβατε τα όπλα, εκάματε και θέλετε κάμει ακόμη τόσας και τόσας θυσίας. Χρέος της Διοικήσεως θέλει είσθαι να αγαπά και να υπερασπίζεται τα τέκνα της· χρέος δ’ ιδικόν σας, το να υποτάσσεσθε εις τους νόμους, να σέβεσθε την Διοίκησιν και να υπακούετε εις τους καθεστώτας υπουργούς αυτής.

    Διακήρυξη του Εκτελεστικού, 16 Ιανουαρίου 1822

    ΑΕΠ τ. 3, 45

  • Επιθυμούσα να επισκεφτώ τα μέλη του Εκτελεστικού. Χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς καμία επισημότητα, η επιθυμία μου σύντομα πραγματοποιήθηκε. Είναι προσιτοί σε όλους, όλες τις ώρες της ημέρας. Δεν είναι εγκατεστημένοι σε ανάκτορο. Το κυβερνητικό κτήριο δεν υπακούει σε κάποιον από τους γνωστούς κανόνες της αρχιτεκτoνικής – αλλά πότε και πού είχε η Ελευθερία λίκνο από χρυσό; - Είναι ένα αγριολούλουδο που ανθίζει ανάμεσα σε αγκάθια και γκρεμνούς. Ανεβαίνοντας μία πρόχειρη ξύλινη σκάλα, τους βρήκα καθισμένους ή μάλλον πλαγιασμένους σε μαξιλάρια, τα οποία σχημάτιζαν γύρω από το δωμάτιο ένα είδος σοφά. Η ενδυμασία τους, η κεκλιμένη θέση τους, η ακινησία της φυσιογνωμίας του καθενός, αρχικά με έκαναν να πιστέψω ότι βρισκόμουν ενώπιον ενός διβανίου. Ο αντιπρόεδρος, κύριος Μπότασης από τις Σπέτσες, καθισμένος σταυροπόδι, μετρούσε τις χάντρες ενός κομπολογιού. Τα υπόλοιπα μέλη, ντυμένα μισοελληνικά μισοτουρκικά, κάπνιζαν και έπαιζαν με παρόμοια αντικείμενα.

    Peccio, 1825, 10-11

 

Πηγές:


ΑΕΠ τ. 3, 23-35, 43-50, 87-103

ΑΕΠ τ. 3, 43-50

Peccio, 1825, 10-11

Βιβλιογραφία


Δασκαλάκης, 1966β, 115-117

Δημακόπουλος, 1966α, 98-99

Δημακοπούλου, 1981, 567

Πετρακάκος, 1935 τ. 1, 277-279

Σβώλος, 1998, 62-70